De rit wordt afgeraden om met een camper te doen, wat we ons nu heel goed kunnen voorstellen. We holderdebolderen door de Vallei in een open jeepbusje en stoppen op diverse plekken die de moeite waard zijn. Op sommige van die plaatsen, voornamelijk in het reguliere gedeelte, staan de stalletjes van Indianen met hun koopwaar. Daar zien we een busje waar Aziaten uitstappen die helemaal ingepakt zijn, inclusief witte mondkapjes. Het is net of ze zo de OK uitkomen of ingaan.
Op het John Fords Point gaat een
man te paard op een rotspunt staan, speciaal voor de toeristen. Harstikke
kitsch natuurlijk, maar wel leuk voor de foto.
This one is specially for Hannah, Madeline en Lorelai. It's called: Three Sisters.
De gids wijst ons op allerlei figuren in de rots, maar dat gaat meestal mijn fantasie te boven, ik herken er maar weinig.
Ook komen we langs een paar
arches die heel hoog in de rots zitten. Bij zo’n arch, in een rotskom, gaat een
Indiaan, die een rondleiding aan een echtpaar geeft, staan zingen waarbij hij
zichzelf op een soort handtrommel begeleidt: kippevel!
Ik sta er toevallig vlakbij en
maak wat foto’s van hem, wat hij schijnbaar wel leuk vindt. Hij groet me als ze
verder lopen.
Als ik tegen onze gids zeg dat ik
het erg mooi vond zegt hij dat die jongen niet helemaal Navajo is, maar half
Cheyenne. Nou, dat maakt niets uit hoor, ons heeft het ontroerd.
Bij een andere arch staat een
gids fluit te spelen en zijn groepje ligt daarbij heerlijk op hun rug tegen de
rots aan.
Onze eigen
gids wil onderweg onder het rijden toch ook graag zijn ‘zangtalent’ ten toon
spreiden. Daarop zegt Henk: Daar gaat zijn fooi.
We bekijken
tussendoor nog een paar petroghlyphs (rotstekeningen) en hotseknotsen de vallei
weer uit.
Wat een
geweldige belevenis was dat. We zitten onder het rode stof, hebben het gevoel
of we alle kermisattracties tegelijk gehad hebben, maar hadden het voor geen
prijs willen missen.
Terug op
de camping gebruiken we eerst onze lunch en gaan daarna naar een Indianenmarkt.
Het is een gebouw met allemaal Indianenwinkeltjes, waar ook weer de bekende
koopwaar aangeboden wordt. Daar kom ik de Indiaan weer tegen die in de Vallei
aan het zingen was. Hij herkent me en vraagt hoe ik het daar vond.
Nog even langs de winkel en terug naar de camping waar
we het rode stof van onze lijven spoelen en er gelijk maar de kleding in de
wasmachine dumpen.
Hi Annette & Henk,
BeantwoordenVerwijderenHet gaat jullie erg goed zo te zien.
Henk wordt er beslist jonger op, hij lijkt wel een indiaan.
Het zal wel komen door alle rust en vanwege het mooie weer.
Annette, bedankt voor je prachtige foto's. Je bent er weer in geslaagd jezelf te overtreffen.
Antelope Canyon nu van andere gezichtspunten met mooie lichtbanen. Het blijft daar altijd boeiend.
Inspiratie genoeg en ik denk dat jullie veel plezier hebben van je grondige voorbereidingen.
Geniet maar veel van al het moois dat jullie onderweg ten deel valt. En, als het niet genoeg is dan ga je gewoon weer effe terug.
Wij gaan nu ook vertekken, een andere kant op naar West Terschelling kijken of Oerol nog wat leuks te bieden heeft. Het weer mag dan wel wat van zijn betere kant laten zien. Enfin we zien wel.
Het ga jullie goed, veel plezier en vooral genieten!!
Groeten van,
Karin & Alex.