Als we
vertrekken, begint het wat te betrekken. We hebben onze fleecejasjes aan omdat
het in de open wagons toch koud kan zijn.
We kiezen
voor de achterste wagon omdat we dan de trein mooi voor ons uit kunnen zien als
hij de bocht omgaat. Alleen komt daar weinig van omdat we hoofdzakelijk door de
bossen rijden. Op de terugweg zijn we daarom wat meer naar voren gaan zitten.
De rit
duurt ongeveer 70 minuten en is zeker de moeite waard, vooral wanneer de trein
de Devil’s Gate High Bridge passeert.
Na de
treinrit rijden we naar Georgetown waar we eerst naar de hoge brug rijden, om
daar de volgende stoomtrein overheen te zien komen.
Het is
toch een beetje gaan regenen, onze eerste regendruppels sinds we in de US zijn.
Het is zo
weinig dat we toch door het centrum van het gezellige plaatsje wandelen en
nuttigen er een heerlijke B(acon)L(attuce)T(omato)-sandwich. (Lattuce=sla)
Dan gaan
we via de snelweg naar ons overnachtingsadres in Idaho Springs. De camping ligt
in een dal, aan een mooi stromend beekje.
Als we het
‘kantoortje’ van de campingbeheerder binnenkomen, hebben we het idee dat we in zijn
huiskamer zijn beland. We krijgen een mooi plaatsje naast het beekje. Dan
blijken er geen douches, geen wc’s en geen wasserette te zijn en het water is
niet drinkbaar maar alleen te gebruiken om te douchen en af te wassen. Daar is
nog mee te leven, al had ik wel even een wasje willen draaien.
Maar als
Henk ook nog eens geen verbinding met internet krijgt, is hij het beu en
besluit dat we opstappen en naar een andere camping gaan. We krijgen ons geld
terug en gaan weer op pad.De volgende camping ligt, in tegenstelling tot de eerste, boven op een berg met een prachtig uitzicht, we kijken vanaf onze plaats zo het dal in waar het leuke plaatsje Central City ligt. Het is een KOA-camping, wat wil zeggen dat hij van alle gemakken is voorzien. En het wordt ook weer zonnig, als dat geen service is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten