Leadville (Colorado)

Vannacht hebben we weer gebruik moeten maken van de extra deken. Omdat we hier in de bergen vertoeven, koelt het ’s nachts erg af.
Leadville ligt nog hoger en daarna de Rocky Mountains, dus voorlopig koude nachten.

Als Henk vanochtend de sleutel van de ‘restrooms’ (toilet- en douchegebouw) in gaat leveren, wordt er hartelijk afscheid van hem genomen.

We gaan nog even langs bij de garagesale van het huis naast de camping om een paar speeltjes voor de kleinkinderen te scoren.

Begeleid door de Gunnison River gaat de route door ranchland wat duidelijk aangegeven wordt door de talloze ranches en corrals.

Bij het ingaan van het Gunnison National Forrest, begint de klim naar de Monarch Pass die op 3.448 meter hoogte ligt en waar je zelfs in de zomermaanden nog sneeuw in de berm kunt verwachten. Nu is het echter vrij van sneeuw.

 

Via een zijweg rijden we naar Ghost Town St. Elmo. Het is een hele rit en het laatste stuk is onverhard, niet dat het veel verschil maakt met de verharde weg van daarvoor. Het is een bergweggetje door het bos en we denken: waar komen we nu in vredesnaam terecht. Toch zien we onderweg nog huizen en huisjes in het bos staan en uiteindelijk komen we inderdaad in St. Elmo.

Niet helemaal een ghost town, want het eerste deel wordt bevolkt door een winkeltje waar je ook wat etenswaar kunt kopen, een antiekhandelaar, tevens verhuur van quads en jeeps.
 

Het tweede deel van het plaatsje is het echte spookstadje.

Het stikt er van de kolibries en eekhoorns. In het winkeltje wordt voer voor de eekhoorns verkocht en er is een groep kinderen met begeleiding die de beestjes aan het voeren zijn. Ze zijn erg brutaal (de eekhoorns, niet de kinderen). Als ik er even tussen ga zitten om er foto’s van te maken, rennen ze over me heen, denkend dat ik ook voer heb.

Dan bekijken we het aardige spookstadje. Jammer dat je niet om de gebouwtjes heen mag lopen.

Een man maakt even plaats zodat ik een foto kan maken. Volgens Henk komt hij uit Deventer, want hij zei: Go Ahead.

Dan rijden we de lange weg terug en vervolgen onze route met aan onze linkerhand een mooi uitzicht op de Collegiate Peaks. Een reeks bergtoppen die tot de ‘fourteeners’ behoren (hoger dan 14.000feet/4.300 meter) en namen dragen van beroemde universiteiten.

We rijden door het gezellige Buena Vista en worden nu begeleid door de Arkansas River waar de liefhebbers terecht kunnen voor allerlei wildwateravonturen.

Kort voor Leadville komen we langs Ghost Town Malta, maar daar is niet veel meer van over.

Dan arriveren we in het stadje Leadville wat de hoogst gelegen stad in Amerika is (3.100 meter) en heeft daarom de bijnaam ‘Cloud City’. We zijn omringd door besneeuwde bergtoppen. Dat wordt dus weer een koude nacht, maar nu lopen we nog in ons t-shirt. Het is trouwens wel tamelijk bewolkt en soms een beetje dreigend.

We hebben hier een camping in het centrum en na aankomst gaan we meteen het centrum in waar meer dan historische panden staan.

Wat een ontzettend leuk stadje! Je kijkt ook overal op de omringende bergketens.

We komen in een Antique Mall wat meer op een museum lijkt. Als we in de winkel zijn uitgekeken zegt de verkoopster dat er boven ook nog 10 kamers zijn om te bekijken. Nou, leuk is het wel.

De Silver Dollar Saloon is binnen ook het bekijken waard, alsof je in de scene van een oude cowboyfilm stapt, geweldig.’

’s Avonds gaan we een echte ‘home-made’ burger eten in een tentje vlakbij de camping. Het ziet er binnen uit als een soort vijftiger jaren chauffeurscafé met een country-muziekje op de achtergrond. Het past echt bij dit plaatsje en bij de camping.