Calico Ghost Town

Vanochtend op de camping komt een mevrouw een praatje met Henk maken. Ze begint over Jezus en de kerk en wil Henk naar de ‘preacher’ sturen en wijst waar hij die kan vinden. Ze denkt vast dat hij het nodig heeft, maar Henk is niet te bekeren. Als ze hoort dat hij uit Nederland komt, zegt ze dat ze dat wel kent. Ze heeft al vele malen die mooie film gezien van die zingende familie uit Nederland!!!! Zingende familie in Nederland???? Daar krijgen ze het nog niet voor elkaar om één enkele persoon door de voorrondes van het songfestival te krijgen. Waarschijnlijk bedoelt ze de familie Trapp, maar die kwamen toch uit Oostenrijk? Nou ja, weten ze hier veel. Al vroeg vertrekken we naar Calico Ghost Town. Het is maar een paar mijl vanaf de camping en we zijn er al om 8.15 uur. Officieel is de openingsrijd 9.00 uur, maar we kunnen zo doorrijden en het spookstadje gaan bekijken. Hetgeen dat nog voorhanden was, is gerestaureerd en ingericht voor het toerisme, maar het is wel ooit een echt mijnstadje geweest en je krijgt een indruk hoe het leven er was.

Het is nog heerlijk rustig en we wandelen op ons gemakje door het leuke stadje. We ontmoeten een Nederlands echtpaar die ook met de camper op pad zijn en staan een poosje onze belevenissen uit te wisselen.

We maken een kort ritje met een treintje door het mijnengebied en we zitten er maar met vier personen in. Als we terugkeren, staat half Tokyo op de trein te wachten. Nou, voordat die allemaal geweest zijn… Als we het stadje verlaten, is inmiddels de parkeerplaats aardig volgestroomd, evenals het plaatsje. Dan gaan we op weg naar Barstow dat aan de Route 66 is gelegen. Daar bekijken we aan de buitenkant ‘Casa Del Desierto’, het gerestaureerde historische station van Barstow.

Dan bezoeken we het Route 66 Mother Road Museum dat gevestigd is in het Harvey Building, ook een historisch gebouw. Het is een aardig oud echtpaar dat het museum runt. De dame vraagt of we wel weten dat het museum in het oude Havey House is gevestigd, een oud spoorweg hotel. Als ik aangeef dat ik er wel wat over gelezen heb, krijgen we een waterval aan informatie over ons heen. Ze is bijna niet te stoppen.

Daarna gaan we naar een outlet. We hebben niet veel nodig maken we onszelf wijs, maar na een tijdje komen we toch beladen met tasjes terug in de camper. We nemen op een terrasje nog een cappuccino en ijskoffie en gaan weer richting camping. We zijn al een paar keer langs een plek gekomen waar een heleboel oldtimers staan. We besluiten er eens te stoppen om ze te bekijken. Het blijkt een autosloperij te zijn. Ik vraag aan de baas, een Mexicaan, of ik foto’s mag maken van de oude auto’s, waarop hij antwoordt: Ga je gang. Dus even lekker tussen de autowrakken fotograferen.

Het was eindelijk mooi weer vandaag: zonnig en warm, geen koude wind meer. Voor het eerst kunnen we in luchtige kleding rondlopen. Het was tot nu toe wel zonnig, maar door de koude, harde wind moesten we toch steeds een jasje aan.