Death Valley I

Voor half 8 zijn we al onderweg naar Death Valley. We rijden langs Owens Lake met de Sierra Nevada op de achtergrond en aan onze linkerkant zijn de Inyo Mountains.
Het is een eindeloos onherbergzaam landschap met alleen wat bruin/grijze woestijn begroeiing. Zelfs de kleine cactussen hier en daar leggen er het loodje.
Na een tijdje stoppen we in Keeler. Dat was een ghost town, maar er zijn mensen met campers en caravans tussen de krotjes gaan wonen. Ouwe meuk alom.

We rijden verder en af en toe duiken er wat joshua bomen op, dat moeten taaie rakkers zijn om hier te kunnen overleven.
Een eindje verder rijden we Death Valley National Park binnen en stoppen bij Father Crowyley Point waar je een mooi uitzicht hebt op de vallei.
De weg slingert sterk dalend naar het dal, waardoor een kaarsrechte weg loopt om vervolgens weer de bergen in te gaan.

Je kunt hier eigenlijk niet fout rijden, maar Henk vindt het toch interessant om de Tom Tom te gebruiken. Op een kaarsrechte weg, waar in geen velden of wegen een zijweg te bekennen is raakt oom Tom aardig van de kook en begint te roepen dat we linksaf moeten. En als we dat logischerwijs niet doen, wil hij ons maar laten keren. Nou, die knijpen we maar even zijn strot dicht.

Bij Stovepipe Wells is wat bebouwing en een Visitor Center. We willen daar gelijk onze ‘America the Beautifull pass’ kopen waarmee je alle National Parks in kunt, maar het kantoortje is gesloten. Er is alleen een automaat waar je een enkel kaartje kunt trekken. Nou, dan maar zonder verder. Proberen we het morgen nogmaals in het andere deel van Death Valley.

Niet veel verder liggen de Mesquite Flat Sand Dunes, waar tot 30 meter hoge duinen oprijzen. We stappen er uit om een wandeling te maken, maar het is inmiddels bloody hot. Dus na een duin of twee houden we het voor gezien, het is niet te doen. Hoe onhoudbaar moet dat hier in juli en augustus zijn?

Als we het bordje Mud Canyon passeren merkt Henk op dat hij weleens van een mud aardappelen gehoord heeft, maar een mud canyon…..
Als we Death Valley verlaten, rijden we even later de staat Nevada binnen.
De benzineprijzen zijn hier fors lager dan in Californie. Gisteren betaalden we $4,29 per gallon (bijna 4 liter), terwijl we hier prijzen zien van $3,89. In Dead Valley rijzen de benzineprijzen helemaal de pan uit, daar kwamen we $5,29 tegen. 
Voordat we naar ons campingplekje in Beatty rijden slaan we eerst nog af om (ja, alweer!) een ghost town te bezoeken: Rhyolite. Het begint zo langzaamaan de reis van de ghost towns te worden, maar we vinden het leuk en ik geloof dat we er nu voorlopig geen meer krijgen.

Er staan hier en daar wat bouwvallen en er zijn wat kunstenaars aan het werk geweest om het geheel wat ‘op te leuken’. Een leuk spookstadje met ‘echte’ spoken.

Op de camping zijn we een van de weinige gasten, we hebben bijna de gehele camping voor onszelf.
Morgen bekijken we het tweede deel van Death Valley.